کانون پژوهشی مدرسه علمیه معصومیه فهرج

1محقق باید در تحقیق میدانی مجموعه فعالیت های زیر را به صورت هدفمند و دقیق انجام دهد:

1. مشاهده ی وقایع عادی و فعالیت های روزمره به گونه ای که درمحیط های طبیعی رخ می دهد.افزون برآن وقایع غیرعادی نیزموردمشاهده قرارمی گیرد.

2.محقق به طورمستقیم درزندگی افرادموردمطالعه مشارکت می ورزدو شخصا فرایندزندگی اجتماعی روزمره رادرمحیط ومیدان تحقیق تجربه میکند

3.محقق میدانی به دنیای درونی فردودیدگاه وی رسوخ می نماید،ولی درضمن،دیدگاه تحلیلی خودرا حفظ کرده ویافاصله ی خودراازشخص بیگانه و موردمطالعه رعایت میکند

4.ازفنون گوناگون و مهارت های اجتماعی به روشی قابل انعطاف ومتناسب باموقعیت استفاده میکند

5.تولیدداده ها به شکل یادداشت های مفصل صورت میگیرد همچنین اخذ نمودارها نقشه هاویا تصاویر برای ارائه ی توصیف های بسیار دقیق به کارگرفته میشود

6.مشاهده ی پدیده ها هم درکلیت آنها وهم درجزئیت منحصربه فرد ودر زمینه ی اجتماعی آنها صورت میگیرد

7.درک و فهم افراددریک محیط میدانی وگسترش روابط همدلانه باآنها وعدم یادداشت واقعیات خوش و بی روح انجام می پذیرد

8.جنبه های آشکارو پنهان فرهنگ ثبت و یادداشت می شوند.

9.مشاهده ی روندها و جریان های اجتماعی بدون ایجادناراحتی ،بروزآشفتگی ویاتحمل دیدگاهی خارجی برآنها صورت می گیرد

10.تحقیق میدانی درعین حال باسطوح بالایی ازتنش روانی فردی ،عدم قطعیت ،وجودمسائل اخلاقی وابهام روبه رو است .