کانون پژوهشی مدرسه علمیه معصومیه فهرج

1.جامعیت چشم اندازی است که دراختیارمحقق قرارمی دهد

2.محقق به کمک رویارویی مستقیم باپدیده ی اجتماعی موردمطالعه و مشاهده ی هرچه کامل ترآن،می تواند درک عمیق تری ازآن پدیده به دست آورد.

3.محقق میدانی بامشاهده ی مستقیم درمیدان،درنگرش ها و رفتارهای افرادتفاوت های ظریفی می یابد که بادیگرروش های تحقیق نمی توان این تفاوت ها رابیان کرد.

4.تحقیق میدانی به طورخاص برای مطالعه ی فرایندهای اجتماعی(باموضوع انسان)که درطول زمان کامل می شوند،مناسب است.

5.تحقیق میدانی ازاین امتیاز برخورداراست که زندگی اجتماعی رادرزیستگاه طبیعی اش موردکاوش قراردهدو به محقق این امکان را می دهدکه ارتباطات ورویدادهای ظریفی راکشف کند که پیش بینی یا سنجش آنها ازراه های دیگرامکان پذیرنیست.

6.بزرگترین امتیازتحقیق میدانی حضوریک محقق مشاهده کننده و اندیشه گردرمیدان عمل است.

7.یکی از محاسن ذاتی تحقیق میدانی این است که دراین روش یک کنش متقابل وانعطاف پذیر بین جمع آوری داده ها و تحلیل داده ها نسبت به روش های دیگرتحقیق وجوددارد.

8.سنجش های تحقیق میدانی به طورمعمول اعتباربیشتری دارند.