کانون پژوهشی مدرسه علمیه معصومیه فهرج

شاید ذهن ما از لحاظ تئوریک و ساختاری عادت به کار گروهی ندارد.شاید هم آسیب اخلاقی و تربیت دینی وجود دارد! شاید آنقدر روحمان به حسادت و خود برتر بینی عادت کرده است ، که توان تحمل نظر دیگران را ندارد. شاید به آسیب هایی همچون موارد زیر مبتلا و بی اطلاعیم:

1.حسد

حسد، به معنای طلب کردن زوال نعمتی از برادر مسلمان است. کسی که به این صفت رذیله دچار می شود، آرزوی زوال نعمت از برادر دینی خود را دارد، لذا از جراحت و مصیبت هایی بر او وارد می شود، خشنود خواهد شد و اگر او در مرحله ای نیاز به یاری کردن داشته باشد، به سبب حسدی که در او وجود دارد او را یاری نخواهد کرد.

2.عجب و خود بزرگ بینی

عجب به معنای آن است که آدمی خود را به علت صفتی که در او هست و یا نیست بزرگ تر بشمارد، این صفت رذیله، موجب می شود انسان خود را از بقیه جدا و بالا تر ببیندو به سبب آن از مردم فاصله بگیردواگر دست نیازی به سمت او دراز شد،رد کند.

3.عداوت ودشمنی

یکی از موانع تعاون وهمکاری،عداوت ودشمنی است،این صفت خبیثه،که منجربه کینه و درادامه موجب انتقام میشود سبب می شود شخص هیچ تمایل وعلاقه ای به یاری کردن برادر دینی اش و همکاری و هم دلی با او نداشته باشد وسعی می نماید از این طریق کینه و عداوتی که با اوداشته را تلافی کند. منبع کتاب بایسته های پژوهش گروهی نویسنده حسین اسحاقی

در ادامه بقیه ی مطالب دررابطه با کار گروهی را دراختیار شما دوستان عزیز قرار خواهیم داد.